Müddei, sav öne süren, davacı, dava eden, herhangi bir hakkının kaybolduğunu iddia eden kişidir. Birçok eş anlamlısı olan bu kelime Arapça kökenlidir. Genellikle hukukta kullanılır ve bundan dolayı da anlamı daha çok hukukidir.
Herhangi bir hakkının yendiğini düşünen kişi, bunu aramak için farklı yollara başvuru. Başvurulan yolların tamamı, direkt olarak hukukla ilgilidir. Dolayısıyla söz konusu birey, hakkını arayan ya da hak iddia eden kişi olarak ifade edilebilir. İşte bu durumda olan kişilere müddei denilir.
Müddei, yani hak arayan kişinin en büyük özelliği, ortaya bir iddia koymasıdır. Yani müddei aynı zamanda iddia sahibi anlamına da gelir. Buradan hareketle iddia makamı olarak görülen savcılık ile de direkt olarak ilişkilidir. Aynı anlama gelmemesine rağmen, savcılık makamının da bazı durumlarda söz konusu kelimenin hakkını verdiği söylenebilir. İşte burada hukuki bir kural oluşmuş ve modern zaman yargılamalarının temeli haline gelmiştir. Evet, müddei kelimesi herhangi bir kelime olmayıp son derece özeldir.
Müddei, yani iddia eden kişinin, iddiasını ispatlama gibi bir sorumluluğu olur. Eğer iddiasını tam olarak ispatlayamaz ise kendisi müfteri durumuna düşer. Müfteri ise iftiracı olarak ifade edilebilir. Buradan yapılan bir çıkarım da şudur; suçu kanıtlanana kadar herkes masumdur. Yani müddei iddiasını ispatlayana kadar herkes masumdur ve müddeinin iddiasından dolayı suçlanamaz.
Müddei umumi ise toplumun genelinin hakkını savunmak için ortaya atılan iddia ya da açılan davadır. Yani toplum yararına davacı olmak olarak da tanımlanabilir.
