Cari oran, bir finansal yapının bütün dönen varlıklarının kısa vadeli borçlarına bölünmesidir. Bu ifadenin cari oran olarak adlandırılmasının en önemli sebebi, oranlamanın likidite ile değil, bütün dönen varlıklarla yapılmasıdır.
Finansal yapıların dönen varlıkları incelendiğinde bunların bir kısmı likit iken, diğer kısmı ise daha az likit olarak nitelendirilebilir. Dönen varlıkların bir kısmının nakde çevrilmesi çok zordur ve genellikle de bunların nakde çevrilmesi söz konusu olamaz. Fakat cari oran hesaplanırken bunlara bakılmaz ve dönen varlıkların tamamı göz önüne alınır. Bundan dolayı da cari oranın anlamı farklıdır.
Cari oranın hesaplanması sonucunda elde edilen değerin önemli bir anlamı vardır. Dönen varlıkların tamamının kısa vadeli borçlara oranlanması sonucunda çıkan sonuç 1’den küçük olursa, bu durum dönen varlıkların tamamının kısa vadeli borçlardan daha az olduğu anlamına gelir. Bu durum ise ilgili işletmenin ya da şirketin kısa vadeli borçlarını çeviremeyeceği anlamına gelir. Dolayısıyla bu durumda likidite sıkıntısından bahsedilebilir. Eğer cari oran 1,5 olursa, kısa vadeli her 1 TL’lik borç için 1,5 TL dönen varlık var demektir. Buradan hareketle cari oranın yükselmesi, o yapının sağlıklı olduğunu gösteren önemli bir veridir.
Asit testi de bir tür cari oran işlemi gibidir, fakat burada stoklar ve diğer dönen varlıklar hariç tutulur. Geri kalan varlıkların kısa vadeli borçlara bölünmesine asit testi denir. Böylece elde edilen oranın daha farklı bir anlamı olur. Buna göre asit testi sonucunda şirketin elindeki nakit, kısa vadeli alacaklar ve nakit benzeri varlıkların kısa vadeli borçları karşılama oranı hesaplanmış olur.
