Tefeci, nakde sıkışan şahıs ve şirketlere Bankacılık Denetleme ve Düzenleme Kurulu’nun izni dışında faiz ve ücret karşılığında borç para veren kişidir. İnsanlar paraya ihtiyaçları olduğu zaman ilk olarak bankalardan uygun faizlere kredi almaya çalışır ancak bankalar kredi vermek için birçok kritere bakmaktadır. Bu kriterlere uymayan şahıslar genellikle halk dilinde tefeci dediğimiz kişilerden borç para alma yoluna giderler.
Tefeciler borç para almak isteyen kişilerin bu parayı daha sonra ödeyecek olup olmadığına bakmadan yüksek faiz oranları ile borç para verir. Ayrıca parayı güvenceye almak için hileli yollar ile borç para isteyen kişiden çek, senet yahut gayrimenkul üzerinde ipotek alırlar. Piyasanın çok üstünde bir faiz oranı ile borç vererek doğrudan insanları mağdur eden tefecilerin yaptığı iş yasal değildir. Nitekim tefeciden alınan paraların da hukuki olarak bir temeli yoktur.
Tefeciler, borç para verdikleri insanların maddi olarak zor durumda olmasından faydalanarak o kişiye verdikleri paranın çok üstünde bir parayı tahsil etmeye çalışırlar. Ayrıca verdikleri borç parayı hukuki olarak tahsil edemediklerinde genellikle hukuki olmayan yolları da denemektedirler. Tefeciler ile sıkıntı yaşayan bir kişinin, tefecileri şikayet edebileceği herhangi bir denetleme kurulu yoktur. Ancak Türk Ceza Kanunu kapsamında tefecilik suç olarak kabul edildiği için tefecilerin cezai sorumluluğu vardır.
Tefecilik, kazanç sağlamak amacıyla bir kişiye ödünç para verilmesidir. Türk Ceza Kanunu tefeciliği bu şekilde tanımlayarak, tefecilik yaptığı tespit edilen kişiler için 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası ve 5 bin güne kadar adli para cezası öngörmüştür. Bu kapsamda, size yüksek faiz oranları ile para vererek sizin zor durumunuzdan yararlanan bir kimseyi doğrudan savcılığa şikayet edebilirsiniz.
Tefecilik suçu; doğrudan kazanç sağlamak amacıyla para vererek işlenebileceği gibi faktoring olarak bildiğimiz senet, çek kırma şeklinde de işlenebilir. Kanun koyucu, kanunda böyle bir suç tipi tanımlayarak toplumun hukuki menfaatini korumayı, zor durumda bulunan vatandaşların, zor halinden yararlanılmamasını istemiştir.
Tefeciliğin suç, tefecilerden alınan paraların yasal olmamasına rağmen para alan kişi için kanun koyucu herhangi bir cezai yaptırım öngörmemiştir. Kısacası tefeciden para alan kişilerin herhangi bir yasal sorumluluğu bulunmamaktadır.
