Zamanaşımının kesilmesi, hakimin, borçlunun, alacaklının ya da benzer durumdaki kişinin sergileyeceği belli eylemlerine bağlı olarak oluşan zamanaşımının yanması ve sıfırlanması, bunun ardından da zamanaşımının yanmasına neden olaydan itibaren yeni bir zamanaşımı süresinin işlemeye başlamasıdır. Zamanaşımı, belirli bir eyleme karşı isteğe bağlı harekete geçilebilecek süre olarak tanımlanabilir. Örneğin bir suça ilişkin soruşturmanın belirli bir süre içinde başlaması gerekir. Eğer bu sürede soruşturma başlamazsa zamanaşımı olmuş kabul edilir ve bunun sonucu olarak soruşturma başlatma imkanı tamamen elden çıkar.
Örneğin resmi evrakta sahtecilik suçuna karşı soruşturma başlatmak için suçun üzerinden 8 yıl geçmemesi gerekir. Buradaki zamanaşımı süresi 8 yıldır ve bu süre dolduktan sonra istense dahi soruşturma başlatılamaz. Zamanaşımının kesilmesi ise söz konusu suçun üzerinden örneğin 5 yıl geçtikten sonra meydana gelen bir olay sebebiyle zamanaşımı için sürenin sıfırdan başlamasıdır. Bu husus TCK’nın 67.maddesinde açıkça belirtilmiştir.
Zamanaşımının bir olaya bağlı olarak kesilmesi ve yeniden başlaması durumunda, zamanaşımın nasıl hesaplanacağına ilişkin bazı kurallar vardır. Örneğin 2018 yılının Ekim ayında işlenen suç için zamanaşımı süresi 8 yıl olsun. Bu tarihten itibaren herhangi bir işlem yapılmayarak 2019 Ekim dönemine gelindiğinde, zamanaşımı için gerekli olan sürenin 1 yılı geçmiş olur. Bu dönemde kişinin ifadesi alınır ve soruşturma başlatılırsa zamanaşımı kesilir ve bu tarihten itibaren süre yeniden başlar. Böylece suçun işleniş tarihinden itibaren zamanaşımı 9 yıla çıkmış olur.
Zamanaşımının kesilmesine bağlı olarak artmasında sınır, ilk zamanaşımının %50 fazlasıdır. Yani zamanaşımı 8 yıl olan bir suçun zamanaşımı kesilmeye bağlı olarak sürekli artarsa en fazla 12 yıl olabilir. Suçun işlendiği tarihten itibaren 12 yıldan daha uzun zamanaşımı olamaz. Söz konusu rakam, suçun ve olayın türüne bağlı olarak değişir.
