Soruşturma ve kovuşturma, kişinin yapmış olduğu eylemlerin suç oluşturup oluşturmadığının belirlemesi için yapılan bir süreç sonunda, elde edilen bulgulara göre yargılanması gerektiğine karar verilmesi ve yargılandığı sürecin tamamıdır. Soruşturma ve kovuşturma arasında ciddi bir ilişki vardır, fakat bu kavramların anlamları tamamen farklıdır. Dolayısıyla ikisini aynı ifadelerle tanımlamak genellikle doğru kabul edilmez. Bundan dolayı ayrı ayrı değerlendirilmesi ve tanımlanması daha uygun olur.
Herhangi bir kişiyle ilgili suç şüphesinin fark edildiği ilk andan, kişi hakkında hazırlanan iddianamenin mahkeme tarafından kabul edildiği ana kadar geçen zaman dilimi ve buradaki bütün işlemler soruşturma sürecini oluşturur. Soruşturma, ilgili savcı tarafından yönetilir ve bu süreçte emniyet güçleri savcıya yardımcı olur. Ayrıca savcı tarafından istenen bilgi ve belgeler diğer kurumlar tarafından kısa sürede temin edilir ve dosyaya eklenir.
Savcılık tarafından yürütülen soruşturmada şüpheli lehine ve aleyhine olan bütün delillerin toplanmasına çalışılır. Toplanan deliller ve elde edilen bilgiler ışığında kişi hakkında iddianame hazırlanır ya da savcı tarafından kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilerek dosya kapatılır. Eğer iddianame mahkeme tarafından kabul edilirse soruşturma evresi bitmiş olur ve kovuşturma süreci başlar.
Soruşturma sonucunda hazırlanan iddianamenin mahkeme tarafından kabul edildiği andan, sanık hakkında karar verildiği ana kadar geçen süreç kovuşturma olarak adlandırılır. Bu süreçte yargılama yapılır ve soruşturmadan tamamen farklıdır. Mahkeme yine farklı kurum ve kuruluşlardan belge isteyebilir. Bunun haricinde yapılan duruşmalarda sanık, tanık ve avukatları dinler. Delillerin usulüne uygun olup olmadığı ve delillerin anlamları bu süreçte tartışılır. Bütün sürecin sonunda sanık hakkında cezaya, beraata ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilir. Böylece kovuşturma süreci de tamamlanmış olur.
